Oliven, Wein und alte Baeder - reisen zu den Thermalquellen Mittelitaliens

"Wat de smaak betreft, dit water is een beetje scherp en kriebelig. Ik denk dat er veel salpeter in zit. Ik ging met de bedoeling om er drie dagen van te drinken. Je drinkt er evenveel van als ergens anders in termen van hoeveelheid. Men gaat er na wandelen en is blij dat men zich in het zweet werkt."
Michel de Montaigne, die in 1580/81 overal in Europa baden zocht om van zijn nierstenen af te komen, is een van de literaire metgezellen van de auteurs die op verschillende routes door Midden-Italië zwerven op zoek naar warme en koude wateren. Meer dan moderne wellnessparadijzen en kuuroorden zijn stomende wateren in de open lucht interessant, en als onderweg een vriendelijke trattoria opduikt, is er voor het welzijn van de reiziger goed gezorgd.
Een koud bad langs de oude pelgrimsroute in de Toscaanse bergen heeft zijn weg gevonden in dit boek, evenals de bekende en onbekende warmwaterbronnen en baden van het vulkanische Lazio. De waterrijke vlakte van Rieti nodigt uit tot een fietstocht, rond de Abruzzese baden worden de wandelschoenen aangespannen. Tenslotte leiden alle badroutes naar Rome, waar men eens niet alleen baadde in schitterende kuuroorden, maar ook feestvierde, liefhad, complotteerde en moordde.